تاندونیت زانو که به عنوان تاندونیت کشکک نیز شناخته می‌شود، یک آسیب شایع در استفاده بیش از حد است که بر تاندون‌هایی که کاسه زانو را به استخوان ساق پا متصل می‌کنند، تأثیر می‌گذارد.
این آسیب اغلب ناشی از فعالیت های تکراری است که به زانو فشار وارد می کند، مانند دویدن، پریدن یا دوچرخه سواری. علائم تاندونیت زانو شامل درد، حساسیت و تورم در اطراف مفصل زانو، به ویژه در اطراف تاندون کشکک است.
اگر مشکوک به تاندونیت زانو هستید، مهم است که به زانوی آسیب‌دیده استراحت دهید و از فعالیت‌هایی که شرایط را تشدید می‌کنند اجتناب کنید. همچنین می توانید یخ را روی زانو بگذارید تا به کاهش التهاب و درد کمک کند. داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن نیز می توانند به تسکین علائم کمک کنند.
در برخی موارد ممکن است فیزیوتراپی برای کمک به تقویت عضلات اطراف زانو و بهبود انعطاف پذیری توصیه شود. جراحی معمولاً فقط در موارد شدید که درمان‌های محافظه‌کار نتوانسته اند تسکین دهند، ضروری است.
علائم تاندونیت زانو
علائم تاندونیت زانو که به عنوان تاندونیت کشکک نیز شناخته می شود، معمولاً شامل موارد زیر است:
- درد و حساسیت در ناحیه اطراف تاندون کشکک که درست زیر کاسه زانو قرار دارد
- تورم و التهاب در مفصل زانو
- سفتی و مشکل در خم کردن یا صاف کردن زانو
- احساس درد یا سوزش در زانو، به ویژه در هنگام فعالیت بدنی
- احساس ضعف یا بی ثباتی در مفصل زانو
اگر هر یک از این علائم را تجربه می کنید، مهم است که به زانوی آسیب دیده استراحت دهید و از فعالیت هایی که شرایط را تشدید می کنند اجتناب کنید. استفاده از یخ روی زانو نیز می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن نیز می توانند به تسکین علائم کمک کنند. با این حال، اگر علائم شما ادامه یابد یا بدتر شود، مهم است که با یک متخصص پزشکی برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مشورت کنید.
دلایل تاندونیت زانو
تاندونیت زانو که به عنوان تاندونیت کشکک نیز شناخته می شود، معمولاً در اثر استفاده بیش از حد یا فشار مکرر روی تاندون کشکک ایجاد می شود که کاسه زانو را به استخوان ساق پا متصل می کند. برخی از علل شایع تاندونیت زانو عبارتند از:
استفاده بیش از حد یا فشار مکرر: فعالیت‌هایی که شامل پریدن مکرر، دویدن یا چمباتمه زدن می‌شود می‌تواند به تاندون کشکک فشار وارد کند و منجر به تاندونیت شود.
عدم تعادل یا ضعف عضلانی: ضعف یا عدم تعادل در ماهیچه هایی که از زانو حمایت می کنند، مانند عضلات چهارسر ران، می تواند فشار بیشتری را بر تاندون کشکک وارد کند.
تکنیک یا فرم ضعیف: تکنیک یا فرم ضعیف در حین فعالیت بدنی، مانند دویدن یا پریدن، می تواند فشار بیشتری را به تاندون کشکک وارد کند.
ماهیچه های سفت: عضلات سفت، به ویژه عضلات چهارسر ران و همسترینگ، می توانند فشار بیشتری بر تاندون کشکک وارد کنند.
افزایش سن: با افزایش سن، تاندون‌های بدن ما انعطاف‌پذیرتر می‌شوند و بیشتر مستعد آسیب می‌شوند.
آسیب های قبلی زانو: آسیب های قبلی به زانو، مانند رگ به رگ شدن یا کشیدگی، می تواند خطر ابتلا به تاندونیت زانو را افزایش دهد.
اگر مشکوک به تاندونیت زانو هستید، مهم است که به زانوی آسیب‌دیده استراحت دهید و از فعالیت‌هایی که شرایط را تشدید می‌کنند اجتناب کنید. همچنین می توانید یخ را روی زانو بگذارید تا به کاهش التهاب و درد کمک کند. داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن نیز می توانند به تسکین علائم کمک کنند. در برخی موارد ممکن است فیزیوتراپی برای کمک به تقویت عضلات اطراف زانو و بهبود انعطاف پذیری توصیه شود.
بیشتر بخوانید : درمان آرتروز زانو با اوزون تراپی
روشهای درمان
درمان تاندونیت زانو ، معمولاً شامل ترکیبی از استراحت، فیزیوتراپی و مدیریت درد است. در اینجا برخی از گزینه های رایج درمانی آورده شده است:
استراحت: مهم است که به زانوی آسیب دیده استراحت دهید و از فعالیت هایی که شرایط را تشدید می کنند اجتناب کنید. این به کاهش استرس روی تاندون کشکک کمک می کند و به آن اجازه می دهد تا بهبود یابد.
یخ: قرار دادن یخ روی زانو به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه هر بار، چند بار در روز، می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
داروهای ضد درد: داروهای مسکن بدون نسخه، مانند ایبوپروفن، می توانند به تسکین درد و کاهش التهاب کمک کنند.
فیزیوتراپی: تمرینات فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات اطراف زانو و بهبود انعطاف پذیری کمک کند. این می تواند به کاهش استرس روی تاندون کشکک و جلوگیری از آسیب های بعدی کمک کند.
بریس: پوشیدن زانوبند یا بریس می تواند به حمایت از تاندون کشکک کمک کند و فشار وارده بر مفصل زانو را کاهش دهد.
تزریق کورتیکواستروئید: در برخی موارد، تزریق کورتیکواستروئید ممکن است برای کمک به کاهش التهاب و درد توصیه شود.
جراحی: جراحی معمولاً فقط در موارد شدید که درمان‌های محافظه‌کار نتوانسته اند تسکین دهند، ضروری است.
درمان التهاب تاندون های زانو با تزریق اوزون
اوزون تراپی یک گزینه درمانی نسبتا جدید برای تاندونیت زانو است و اثربخشی آن هنوز در حال بررسی است. اوزون تراپی شامل تزریق مخلوطی از گاز ازن و اکسیژن به ناحیه آسیب دیده با هدف کاهش التهاب و بهبودی است.
در حالی که شواهدی وجود دارد که نشان می دهد درمان با تزریق اوزون ممکن است در کاهش درد و بهبود عملکرد در بیماران مبتلا به تاندونیت زانو موثر باشد، تحقیقات بیشتری برای درک کامل مزایا و خطرات آن مورد نیاز است.
توجه به این نکته ضروری است که درمان با تزریق اوزون خط اول درمان برای تاندونیت زانو نیست و تنها پس از انجام درمان های محافظه کارانه‌تر مانند استراحت، فیزیوتراپی و مدیریت درد، باید مورد توجه قرار گیرد و نتوانسته است تسکین دهد.
