آرتروز مچ پا نوعی بیماری تخریبی مفصل مچ پا است که با تخریب و فرسایش تدریجی غضروف مفصل مچ پا و ساییدگی استخوان های مچ پا همراه است.
درد مچ پا مهم ترین علامت این آسیب است که ممکن است بحدی شدید باشد که باعث ناتوانی فرد در راه رفتن شود.
با از بین رفتن غضروف استخوان هایی که مفصل مچ پا را تشکیل می دهند بجای این که بر روی یکدیگر بلغزند بر روی هم ساییده می شوند که این وضعیت موجب ایجاد درد شدید هنگام حرکت مفصل د رحین راه رفتن یا حرکت دادن مچ پا می شود.
سایش استخوان ها بر روی هم علاوه بر ایجاد درد ، با بروز التهاب در مچ پا و محدود شدن دامنه حرکتی مچ پا و در نتیجه مشکلات حرکتی برای فرد همراه است.
سایش استخوان همچنین سبب بروز عارضه ای دیگر نیز می شود ، خار های استخوانی از عوارض ساییدگی استخوان ها بر روی هم است که سبب افزایش درد و التهاب در مفصل مبتلا به آرتروز می شود.
آرتروز مچ پا در افراد میانسال و سالمند بیش از سایر افراد رخ می دهد و آسیب هایی همچون شکستگی و دررفتگی مچ پا و همچنین بدجوش خوردن شکستگی های قبلی ریسک بروز آن را افزایش می دهند.
علائم آرتروز مچ پا
- احساس درد در مچ پا بخصوص حین راه رفتن که سبب ناتوانی فرد در راه رفتن بطور طبیعی و لنگیدن می شود.
- حساسیت مچ پا به لمس و فشار
- تورم و التهاب مچ پا
- خشکی و کاهش انعطاف پذیری مچ پا
- شنیده شدن صدا از مچ پا حین حرکت دادن آن
دلایل و عوامل خطر
- تخریب غضروف مچ پا در طی روند طبیعی افزایش سن
- وارد شدن ضربه شدید به مچ پا که سبب آسیب هایی مانند شکستگی و دررفتگی مچ می شود.
- بدجوش خوردن شکستگی های قبلی مچ پا
- اضافه وزن بیش از حد که موجب وارد شدن فشار بیش از حد به مچ پا شده و ریسک آسیب دیدگی آن را افزایش می دهد.
- اختلالات هورمونی و بیماری های روماتیسمی و همچنین مشکلات غده تیروئید نیز ریسک بروز آرتروز مچ پا را افزایش می دهند.
روش های درمان
بیمار باید از میزان فعالیت خود کاسته و انجام فعالیت هایی را که نیازمند راه رفتن یا ایستادن به مدت طولانی هستند را به حداقل برساند.
استفاده از کمپرس یخ می تواند به تخفیف درد و التهاب در مچ پا کمک کند.
استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و همچنین داروهای کورتونی برای تخفیف درد و التهاب مچ پا با تجویز پزشک می تواند کمک کننده باشد.
استفاده از کفی و کفش طبی نیز فشار وارده بر مچ پا حین راه رفتن را کاهش داده و به تسکین علائم بیمار کمک می کند.
استفاده از عصا یا واکر نیز حین راه رفتن فشاری را که بر کف پا وارد می شود را کاهش داده و از تشدید آسیب دیدگی غضروف مفصلی جلوگیری می کند.
فیزیوتراپی با استفاده از متدها و مدالیته های مختلفی همچون الکتروتراپی ، لیزر تراپی و تمرین درمانی به تخفیف علائم آرتروز مچ پا و تسریع فرایند بهبودی کمک می کند.
فیزیوتراپی انعطاف پذیری مفصل را افزایش داده و با تقویت عضلات پا به روند بهبودی و کاهش آسیب دیدگی کمک می کند.
در صورتی که آرتروز سبب تخریب کامل مفصل شده باشد و روش های ذکر شده نتوانند کمکی به بهبود شرایط فرد بکنند عمل جراحی به عنوان آخرین گزینه درمانی انجام می گیرد.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی در قلهک – فیزیوتراپی ورزشی – فیزیوتراپی در شریعتی – فیزیوتراپی مچ پا
