جا انداختن دیسک کمر و گردن

دیسک کمر و گردن فتق یا بیرون زده شده، مشکلی رایج است که می‌تواند باعث درد، بی‌حسی و ضعف در اندام‌ها شود. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که غضروف بین مهره‌های ستون فقرات از جای خود خارج شده و به اعصاب مجاور فشار وارد می‌کند.

جاانداختن دیسک کمر و گردن یک روش درمانی بحث‌برانگیز است که در آن متخصص با دستکاری ستون فقرات سعی می‌کند دیسک را به جای خود بازگرداند. در این مقاله، به بررسی کامل این روش، مزایا، معایب و خطرات آن می‌پردازیم.

طرفداران جاانداختن دیسک کمر و گردن معتقدند که این روش با ایجاد حرکتی خاص در ستون فقرات، فضای بین مهره‌ها را افزایش می‌دهد و به دیسک اجازه می‌دهد تا به جای خود بازگردد.

برخی متخصصان نیز بر این باورند که جا انداختن دیسک می‌تواند کشش عضلات و لیگامان‌های اطراف ستون فقرات را نیز کاهش دهد و به این ترتیب به کاهش درد و التهاب کمک کند.

انتخاب بهترین روش درمانی برای فتق دیسک به عوامل مختلفی از جمله شدت علائم، سابقه پزشکی و ترجیحات بیمار بستگی دارد.

مهم است که قبل از تصمیم‌گیری برای جاانداختن دیسک، با پزشک خود مشورت کنید تا در مورد مزایا، معایب و خطرات این روش درمانی و همچنین سایر گزینه‌های درمانی موجود صحبت کنید.


بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی برای دیسک کمر


انواع جا انداختن دیسک کمر و گردن

دو نوع اصلی جا انداختن دیسک وجود دارد:

جا انداختن دستی: در این روش، متخصص با استفاده از دست‌های خود، فشار و حرکتی را به ستون فقرات اعمال می‌کند.
جا انداختن با ابزار: در این روش، از ابزارهای مخصوصی برای اعمال فشار و حرکت به ستون فقرات استفاده می‌شود.

مزایای جاانداختن دیسک:

کاهش درد: برخی مطالعات نشان داده‌اند که جاانداختن دیسک می‌تواند به طور موقت درد ناشی از فتق دیسک را کاهش دهد.
بهبود تحرک: جاانداختن دیسک می‌تواند دامنه حرکتی ستون فقرات را افزایش دهد و تحرک را بهبود بخشد.
کاهش نیاز به جراحی: در برخی موارد، جا انداختن دیسک ممکن است از نیاز به جراحی برای رفع فتق دیسک جلوگیری کند.

معایب و خطرات جاانداختن دیسک:

عدم وجود شواهد علمی کافی: شواهد علمی قوی برای اثبات اثربخشی جاانداختن دیسک وجود ندارد.
خطرات احتمالی: جا انداختن دیسک می‌تواند خطرناک باشد و در برخی موارد منجر به آسیب بیشتر به دیسک، اعصاب یا ستون فقرات شود.
عدم تناسب برای همه افراد: جا انداختن دیسک برای همه افراد مناسب نیست.

چه کسانی نباید تحت جا انداختن دیسک قرار بگیرند:

افراد مبتلا به پوکی استخوان: جا انداختن دیسک می‌تواند خطر شکستگی مهره‌ها را در افراد مبتلا به پوکی استخوان افزایش دهد.
افراد مبتلا به آرتریت التهابی: جاانداختن دیسک می‌تواند التهاب و درد را در افراد مبتلا به آرتریت التهابی مانند آرتریت روماتیسمی بدتر کند.
افراد مبتلا به عفونت ستون فقرات: جاانداختن دیسک می‌تواند عفونت را در ستون فقرات گسترش دهد.

جایگزین‌های جاانداختن دیسک:

فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می‌تواند به تقویت عضلات اطراف ستون فقرات و بهبود انعطاف‌پذیری کمک کند که این امر می‌تواند به کاهش درد و بهبود تحرک منجر شود.
دارو: داروهایی مانند داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) و داروهای شل کننده عضلات می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.
تزریق: تزریق استروئید یا اپیدورال می‌تواند به طور موقت درد ناشی از فتق دیسک را کاهش دهد.
جراحی: در موارد شدید فتق دیسک که با سایر روش‌های درمانی بهبود نمی‌یابد، ممکن است جراحی لازم باشد.