درمان غیرجراحی تنگی کانال نخاعی
تنگی کانال نخاعی، تنگی کانال ستون فقرات است که عمدتاً افراد ۵۰ ساله و بالاتر را تحت تأثیر قرار می دهد.
علائمی که در مراحل پیشرفته تنگی نخاعی حتی بیشتر قابل توجه است ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بی حسی یا گزگز در بازوها یا پاها
- ضعف در بازوها یا پاها
- از دست دادن هماهنگی و مشکلات تعادل
- مشکلات راه رفتن
- از دست دادن کنترل روده و مثانه
- کمردرد یا گردن درد
چه چیزی باعث تنگی کانال نخاع می شود؟
در حالی که در بیماران مسن به دلیل تخریب و فرسودگی عمومی ستون فقرات شایع است، تنگی ستون فقرات نیز می تواند ژنتیکی باشد یا با آسیب های خاص و شرایط پزشکی تسریع شود.
علل شایع تنگی کانال نخاعی عبارتند از:
- تنگی مادرزادی (متولد شدن با کانال نخاعی باریک.)
- اسپوندیلولیستزیس (لغزش مهره)
- جراحات، جراحی یا ضربه به ستون فقرات
- استئوآرتریت (خار استخوان)
- برآمدگی یا فتق دیسک
- تومورهای ستون فقرات
درمان غیرجراحی تنگی کانال نخاعی
فیزیوتراپی
واکنش طبیعی به کمردرد کاهش فعالیت بدنی است زیرا فکر می کنید ممکن است علائم شما را بدتر کند. با این حال، یک فیزیوتراپیست می تواند تمرینات تنگی کانال نخاعی را به شما نشان دهد که با تقویت عضلات پشت و مرکزی درد شما را کاهش می دهد. این اشکال ورزش کمک می کند تا کمی انحنای کمری ستون فقرات را به گونه ای تغییر دهید که کانال نخاع را باز کند.
یک برنامه فیزیوتراپی می تواند تا حد زیادی به کاهش علائم شما کمک کند و در عین حال به شما در بهبود تعادل، انعطاف پذیری و استقامت کمک کند. گرما، ماساژ، سوزن خشک. تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS)، که از جریان الکتریکی ولتاژ پایین برای تحریک تولید اندورفین – مسکن‌های طبیعی بدن برای درد استفاده می‌کند ، در کنار تمرینات ورزشی از راهکارهای فیزیوتراپی در درمان تنگی کانال نخاعی هستند.
فیزیوتراپی به عنوان بهترین درمان غیرجراحی تنگی کانال نخاعی شناخته می شود.
مراقبت های کایروپراکتیک
یکی از روش های اولیه درمانی که پزشکان کایروپراکتیک برای به حداقل رساندن علائم تنگی نخاعی استفاده می‌کنند، دستکاری ستون فقرات است. این تکنیک از حرکات ملایم دست استفاده می کند تا موقعیت مهره های ستون فقرات را تا حد کمی تغییر دهد. دستکاری ستون فقرات فشار را از روی ستون فقرات برداشته و به تسکین درد و ناراحتی کمک می کند.
اصلاح فعالیت
مواردی که در تنگی نخاع گردنی باید از آن اجتناب کرد عبارتند از: عدم ورزش بدنی، وضعیت نامناسب، نادیده گرفتن درد و بلند کردن و چرخاندن مکرر (به ویژه اجسام سنگین).
قابل ذکر است، برای بیماران مسن تر، توصیه می شود از فعالیت هایی که علائم تنگی نخاعی را بدتر می کند خودداری کنند. برای تنگی کانال نخاعی کمر، بیماران معمولاً در حالت خم شدن به جلو راحت‌تر هستند. به عنوان مثال، یک اصلاح فعالیت توصیه شده ممکن است شامل راه رفتن در حالت خم شدن و تکیه دادن به واکر یا سبد خرید به جای راست راه رفتن باشد.
داروها
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) – این داروها درد و التهاب را کاهش می‌دهند و شامل داروهای غیراستروئیدی OTC مانند آسپرین، ناپروکسن (Aleve) و ایبوپروفن (Motrin، Advil) می‌شوند.
مسکن ها – این داروهای OTC روی سیستم عصبی مرکزی اثر می کنند و به تسکین درد کمک می کنند اما نه التهاب. استامینوفن (تیلنول) رایج ترین مسکنی است که برای تنگی ستون فقرات کمری استفاده می شود.
داروهای ضد افسردگی – کمردرد و گردن درد مزمن ناشی از تنگی کانال نخاعی می تواند باعث اضطراب و افسردگی شود. پزشکان گاهی اوقات داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین را برای بهبود احساس سلامتی بیمار تجویز می کنند.
داروهای ضد تشنج – پزشک شما ممکن است این داروها را برای کمک به درد، بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن تجویز کند.
تزریق استروئید اپیدورال
در طی تزریق اپیدورال یا ترانس فورامینال نخاعی که یکی از روشهای درمان غیرجراحی تنگی کانال نخاعی است، پزشک از هدایت اشعه ایکس و رنگ کنتراست برای تزریق یک داروی کورتیکواستروئیدی طولانی اثر به فضاهای اطراف اعصاب نخاعی فشرده استفاده می کند. قبل از کورتیکواستروئید یک بی حس کننده موضعی برای کمک به کاهش درد در حین انجام عمل تزریق می شود. تزریق کورتیکواستروئید باعث کاهش التهاب و کاهش درد می شود. این تسکین می تواند از هفته ها تا ماه ها بسته به بیمار ادامه یابد.
کلمات مرتبط :
درمان غیرجراحی تنگی کانال نخاعی – بهترین درمان کمردرد – درمان تنگی کانال نخاعی با فیزیوتراپی – فیزیوتراپی ستون فقرات
