آسیب دیسک گردن
ستون فقرات گردنی که به آن گردن نیز می گویند، بخش پیچیده و مهمی از بدن شما است. از سر شما پشتیبانی می کند، دامنه وسیعی از حرکت را تسهیل می کند، و از نخاع محافظت می کند – دسته ای از اعصاب که پیام ها را بین مغز و بقیه بدن شما حمل می کند. مهره ها (استخوان ها) در ستون فقرات گردنی شما دیسک های بین مهره ای هستند که به عنوان بالشتک و ضربه گیر عمل می کنند. آسیب دیسک گردن زمانی رخ می دهد که آسیب عملکرد طبیعی این دیسک ها را مختل کند.
دو نوع اصلی آسیب دیسک گردن وجود دارد:
فتق دیسک گردن: این شایع ترین نوع است و زمانی رخ می دهد که هسته نرم داخلی دیسک (نوکلئوس پالپوزوس) از طریق پارگی در حلقه بیرونی سخت (آنولوس فیبروزوس) فشار می آورد. مواد فتق دیسک می تواند اعصاب مجاور را فشرده کند و باعث درد، بی حسی و ضعف شود.
بیماری دژنراتیو دیسک: ساییدگی و پارگی تدریجی دیسک به دلیل افزایش سن است. با گذشت زمان، دیسک ها محتوای آب خود را از دست می دهند، نازک تر و انعطاف پذیرتر می شوند. این می تواند منجر به بی ثباتی در ستون فقرات، درد و سفتی شود.
علل آسیب دیسک گردن
عوامل متعددی می توانند در آسیبهای دیسک گردن نقش داشته باشند. در اینجا خلاصه ای از متداول ترین دلایل آورده شده است:
- سن: با افزایش سن، دیسک های بین مهره ای به طور طبیعی محتوای آب خود را از دست می دهند و انعطاف پذیری کمتری پیدا می کنند. این فرسودگی آنها را بیشتر مستعد پارگی و فتق می‌کند.
- ژنتیک: برخی از افراد از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به دیسک های ضعیف تر یا خطر بیشتر انحطاط دیسک هستند.
- وضعیت نامناسب: خم شدن، خم شدن به جلو با شانه های گرد، یا نگه داشتن سر در یک وضعیت ثابت برای مدت طولانی می تواند فشار بی موردی را به ستون فقرات گردنی و دیسک وارد کند.
- حرکات تکراری: کارها یا فعالیت هایی که شامل حرکات تکراری گردن هستند، مانند بلند کردن اجسام سنگین یا کار کردن با کامپیوتر برای ساعات طولانی، می توانند دیسک ها را تحت فشار قرار دهند.
- ضربه ناگهانی: صدمات ناشی از تصادفات رانندگی، زمین خوردن یا ورزش می تواند به دیسک آسیب برساند، حتی اگر درد فوری وجود نداشته باشد.
- چاقی: حمل وزن اضافی فشار اضافی بر کل ستون فقرات از جمله دیسک های گردن وارد می کند.
علائم آسیب دیسک گردن
علائم بسته به شدت آسیب و محل دیسک آسیب دیده می تواند متفاوت باشد. در اینجا برخی از رایج ترین آنها آورده شده است:
- گردن درد: این شایع ترین علامت است که از درد مبهم تا درد شدید را شامل می شود. درد ممکن است با حرکات یا موقعیت های خاص بدتر شود.
- درد انتشاری: دردی که به سمت پایین یک یا هر دو بازو حرکت می کند، نشانه کلاسیکی از گیرکردن عصب به دلیل فتق دیسک است.
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن: ممکن است احساس بی حسی یا گزگز در بازو، دست یا انگشتانی که توسط عصب فشرده شده سرو می شود، داشته باشید.
- ضعف عضلانی: اگر ریشه عصب به شدت تحت تاثیر فتق دیسک قرار گرفته باشد، ضعف در عضلات بازو یا دست ممکن است رخ دهد.
- سردرد: برخی از افراد مبتلا به آسیب دیسک گردن، سردرد را تجربه می کنند، به ویژه در قاعده جمجمه.
- سفتی: کاهش دامنه حرکتی و مشکل در چرخش یا کج کردن سر ممکن است وجود داشته باشد.
اگر هر یک از علائم ذکر شده در بالا را تجربه می کنید، بسیار مهم است که برای تشخیص مناسب با پزشک مشورت کنید. در اینجا چیزی است که می توانید در طول فرآیند تشخیص انتظار داشته باشید:
سابقه پزشکی: پزشک در مورد علائم، مدت زمان آنها و هر عامل خطر احتمالی مانند صدمات یا مشاغل سؤال می کند.
معاینه فیزیکی: این شامل ارزیابی دامنه حرکتی، حساسیت، قدرت عضلانی و رفلکس های گردن و بازوها می شود.
تست های تصویربرداری: اشعه ایکس می تواند خار استخوان یا باریک شدن کانال نخاعی را نشان دهد، اما مستقیماً دیسک ها را تجسم نمی کند. اسکن های MRI آشکارتر هستند و تصاویر دقیقی از بافت های نرم مانند دیسک ها، اعصاب و نخاع ارائه می دهند. گاهی ممکن است از سی تی اسکن با میلوگرافی (رنگ کنتراست تزریق شده به کانال نخاعی) استفاده شود.
گزینه های درمانی
خبر خوب این است که اکثر آسیب های دیسک گردن را می‌توان به صورت محافظه کارانه، یعنی بدون جراحی، مدیریت کرد. رویکرد اولیه معمولاً شامل موارد زیر است:
- استراحت: محدود کردن فعالیت‌هایی که درد را تشدید می‌کنند، باعث کاهش التهاب و بهبودی می‌شود. با این حال، بی حرکتی کامل توصیه نمی شود.
- داروهای ضد درد: مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند به مدیریت درد و التهاب کمک کنند.
- فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می تواند یک برنامه ورزشی شخصی برای بهبود انعطاف پذیری، تقویت عضلات حمایت کننده و ارتقای وضعیت مناسب برای کاهش استرس روی دیسک ها طراحی کند.
- یقه‌های گردنی: در برخی موارد، یقه‌های نرمی که برای دوره‌های کوتاه پوشیده می‌شوند، ممکن است باعث حمایت و کاهش درد در مرحله اولیه بهبودی شوند.
- تزریق استروئید: تزریق کورتیکواستروئید را می توان در نزدیکی ریشه عصبی آسیب دیده برای کاهش التهاب و درد تجویز کرد.
اگر اقدامات محافظه کارانه نتوانند کمکی به تسکین علائم بکنند ، جراحی به عنوان آخرین گزینه درمانی انجام می گیرد.
