بهترین درمان فتق دیسک
هدف اصلی درمان فتق دیسک کمر برای هر بیمار کمک به تسکین درد و سایر علائم ناشی از فتق دیسک است. برای دستیابی به این هدف ، برنامه درمانی هر بیمار باید بر اساس منبع درد ، شدت درد و علائم خاصی که بیمار نشان می دهد ، شخصی سازی شود.
فتق دیسک باعث فشرده سازی اعصاب نخاعی می شود.
به طور کلی ، معمولاً به بیماران توصیه می شود که قبل از در نظر گرفتن جراحی ستون فقرات برای فتق دیسک ، دوره مراقبت محافظه کارانه (غیر جراحی) را شروع کنند. در حالی که این امر به طور کلی صادق است ، برای برخی از بیماران مداخله جراحی اولیه مفید است. به عنوان مثال ، هنگامی که بیمار به دلیل کشیدن ریشه عصب از فتق دیسک دچار ضعف شدید پیشرونده در بازوها یا پاها می شود ، جراحی زودتر می تواند هرگونه پیشرفت عصبی را متوقف کرده و یک محیط بهبودی مطلوب برای بهبود عصب ایجاد کند. در چنین مواردی ، بدون مداخله جراحی ، از دست دادن عصب ممکن است رخ دهد و آسیب دائمی باشد.
بهترین درمان فتق دیسک
همچنین برخی شرایط نسبتاً نادر وجود دارد که نیاز به مداخله فوری جراحی دارند. به عنوان مثال ، سندرم cauda equina ، که معمولاً با ضعف پیشرونده در پاها و / یا اختلال ناگهانی روده یا مثانه مشخص می شود ، نیاز به مراقبت و جراحی فوری دارد.
برای فتق دیسک کمر و گردن ، معمولاً می توان از درمانهای محافظه کارانه (غیر جراحی) به مدت چهار تا شش هفته برای کاهش درد و ناراحتی استفاده کرد. برای یافتن ترکیبی مناسب از درمانها اغلب یک فرایند آزمایش و خطا ضروری است. بیماران ممکن است هر بار یک درمان را امتحان کنند یا استفاده از ترکیبی از گزینه های درمانی را در یک زمان مفید بدانند. به عنوان مثال ، درمانهای متمرکز بر تسکین درد (مانند داروها) ممکن است به بیماران در تحمل بهتر سایر درمانها مانند فیزیوتراپی کمک کند. علاوه بر کمک به بهبودی ، فیزیوتراپی اغلب برای آموزش بیماران در زمینه مکانیک بدن مناسب (مانند تکنیک بلند کردن مناسب) استفاده می شود که به جلوگیری از ساییدگی و پارگی بیش از حد دیسک ها کمک می کند.
اگر درمانهای محافظه کارانه در کاهش درد و ناراحتی موفقیت آمیز باشند ، بیمار ممکن است ادامه درمان را انتخاب کند. برای بیمارانی که درد شدید و از دست دادن عملکرد بالا را تجربه می کنند و از درمان های محافظه کارانه رهایی نمی یابند ، ممکن است جراحی به عنوان یک گزینه در نظر گرفته شود.
ترکیبی از گزینه های درمانی محافظه کارانه زیر را می توان حداقل در شش هفته اول ناراحتی و درد استفاده کرد:
- فیزیوتراپی ، ورزش و حرکات کششی ملایم برای کاهش فشار روی ریشه عصب
- یخ و گرما درمانی برای تسکین درد
- دستکاری (مانند دستکاری کایروپراکتیک)
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن ، ناپروکسن یا مهار کننده های COX-2 برای تسکین درد
- داروهای ضد درد برای تسکین درد
- استروئیدهای خوراکی برای کاهش التهاب برای تسکین درد
- تزریق اپیدورال برای کاهش التهاب برای تسکین درد
کلمات مرتبط :
