فتق دیسک کمر در افراد جوان
فتق دیسک کمر (LDH) به طور سنتی به عنوان وضعیتی در نظر گرفته می شد که افراد مسن را به دلیل فرسودگی دیسک مرتبط با سن تحت تاثیر قرار می داد. با این حال، مطالعات اخیر حاکی از افزایش نگران کننده موارد فتق دیسک کمر در میان جوانان است. این تغییر مستلزم نگاه دقیق‌تری به علل، علائم، تشخیص و رویکردهای درمانی این بیماری در جمعیت جوان‌تر است.
ستون فقرات کمری که در قسمت پایین کمر قرار دارد از پنج مهره تشکیل شده است که روی هم قرار گرفته اند. این مهره ها ساختار و پشتیبانی را برای قسمت بالایی بدن فراهم می کنند و در عین حال امکان حرکت را فراهم می کنند. بین هر مهره یک دیسک قرار دارد، یک جزء حیاتی که به عنوان یک بالشتک و ضربه گیر عمل می کند.
هر دیسک دارای یک لایه بیرونی سخت (آنولوس فیبروزوس) و یک مرکز نرم و ژل مانند (هسته پالپوس) است. هسته پالپوس بیشتر ارتفاع و انعطاف دیسک را فراهم می کند. با افزایش سن، دیسک ها به طور طبیعی محتوای آب خود را از دست می دهند، انعطاف پذیری کمتری پیدا می کنند و در برابر پارگی حساس تر می شوند.
فتق دیسک کمر زمانی اتفاق می‌افتد که لایه بیرونی سخت دیسک (آنولوس فیبروزوس) پاره می‌شود یا ترک می‌خورد و به ژل نرم داخلی (نوکلئوس پالپوسوس) اجازه می‌دهد تا برآمده یا نشت کند. این ماده فتق می‌تواند اعصاب نخاعی را که از کانال نخاعی خارج می‌شوند فشرده یا تحریک کند و منجر به درد، ضعف و سایر علائم عصبی شود.
فتق دیسک کمر در افراد جوان
در حالی که سایش و پارگی مرتبط با افزایش سن همچنان یک عامل خطر است، دلایل متعددی در افزایش LDH در بزرگسالان جوان نقش دارند:
نشستن بیش از حد: نشستن طولانی مدت، مشخصه بسیاری از مشاغل و شیوه های زندگی مدرن است که فشار قابل توجهی بر دیسک کمر وارد می کند. این وضعیت ثابت از جریان خون مناسب و رساندن مواد مغذی به دیسک ها جلوگیری می کند و باعث تسریع انحطاط می شود.
تکنیک‌های بلند کردن نامناسب: بزرگسالان جوان، به‌ویژه آنهایی که تمرین مناسبی ندارند، ممکن است اجسام سنگین را با فرم ضعیف بلند کنند و فشار بیش از حد به ستون فقرات و دیسک‌ها وارد کنند.
آسیب‌های ورزشی: شرکت در ورزش‌های خاص، به‌ویژه ورزش‌هایی که شامل خم شدن، پیچ خوردن یا فعالیت‌های پرتعداد هستند، می‌تواند خطر آسیب دیسک را افزایش دهد.
چاقی: اضافه وزن یا چاقی فشار مضاعفی بر ستون فقرات و دیسک‌ها وارد می‌کند و سایش را تسریع می‌کند.
ژنتیک: سابقه خانوادگی فتق دیسک خطر را برای افراد جوان تر افزایش می دهد.
علائم فتق دیسک کمر در افراد جوان
علامت کلاسیک LDH کمردرد است که اغلب به عنوان یک درد مبهم یا درد تیز موضعی در قسمت پایین کمر توصیف می شود. با این حال، افراد جوان مبتلا به LDH ممکن است طیف وسیع تری از علائم را در مقایسه با افراد مسن تجربه کنند، از جمله:
- دردی که به پایین یک یا هر دو پا منتشر می شود (سیاتیک)
- بی حسی یا گزگز در باسن یا پاها
- ضعف عضلانی در پاها که بر راه رفتن یا تعادل تأثیر می گذارد
- مشکل در ایستادن برای مدت طولانی
توجه به این نکته مهم است که کمردرد، یک شکایت رایج در میان افراد جوان ،معمولا مشخصه فتق دیسک در نظر گرفته نمی شود.
تشخیص فتق دیسک کمر در افراد جوان به دلیل پتانسیل سایر علل کمردرد می تواند چالش برانگیز باشد. با این حال، یک تاریخچه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی مراحل اولیه بسیار مهم هستند.
آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، ام آر آی یا سی تی اسکن ممکن است برای تجسم ستون فقرات، دیسک ها و اعصاب تجویز شود. آزمایش‌های تخصصی مانند مطالعات هدایت عصبی یا الکترومیوگرافی (EMG) ممکن است برای ارزیابی عملکرد عصب و شناسایی فشردگی عصب استفاده شود.
گزینه های درمانی
خوشبختانه، اکثر موارد فتق دیسک کمر در افراد جوان به رویکردهای درمانی محافظه کارانه با هدف کاهش درد، التهاب و فشرده سازی عصب پاسخ خوبی می دهند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- استراحت: پرهیز از فعالیت‌های شدید باعث می‌شود دیسک بهبود یابد و التهاب کاهش یابد.
- فیزیوتراپی: تمرین‌های خاص می‌توانند ماهیچه‌های مرکزی را تقویت کنند، انعطاف‌پذیری را بهبود بخشند و وضعیت مناسب بدن را تقویت کنند و فشار روی دیسک‌ها را کاهش دهند.
- دارو: مسکن‌ها، داروهای ضد التهاب و شل‌کننده‌های عضلانی می‌توانند به مدیریت درد و ناراحتی کمک کنند.
- تزریق استروئید: تزریق در اطراف عصب ملتهب ممکن است باعث تسکین درد شود.
جراحی معمولا آخرین راه حل برای بیماران جوانی است که به درمان محافظه کارانه پاسخ نمی دهند یا علائم عصبی شدیدی مانند ضعف پیشرونده عضلانی را تجربه می کنند.
مدیریت طولانی مدت بر پیشگیری از حملات بعدی و حفظ سلامت ستون فقرات تمرکز دارد. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- حفظ وضعیت مناسب در هنگام نشستن، ایستادن و بلند کردن بدن.
- ورزش منظم، از جمله تقویت قلب و فعالیت های کم تاثیر مانند شنا یا پیاده روی.
- حفظ وزن سالم.
- تمرین تکنیک های مناسب بلند کردن بدن.
