کیفوز در کودکان یک انحنای غیرطبیعی ستون فقرات در قسمت فوقانی پشت است که به ستون فقرات کودک ظاهری گرد و «گوژپشت» می دهد. در حالی که برخی از انحنای طبیعی طبیعی است، کیفوز زمانی رخ می دهد که منحنی از محدوده سالم (معمولاً بیشتر از ۵۰ درجه) فراتر رود.
انواع کیفوز در کودکان
کیفوز پوسچرال: این شایع ترین و معمولاً به دلیل وضعیت نامناسب (خم شدن) ایجاد می شود. معمولاً انعطاف‌پذیر است و می‌توان آن را با عادات و تمرینات خوب وضعیت بدنی بهبود بخشید.
بیماری شوئرمن: این اختلال رشدی بر نوجوانان در حال رشد تأثیر می گذارد و باعث ایجاد مهره های گوه ای شکل می شود که منجر به کیفوز می شود.
کیفوز مادرزادی: در بدو تولد به دلیل رشد نامناسب ستون فقرات وجود دارد، می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و اغلب نیاز به جراحی دارد.
علل دیگر: کیفوز همچنین می‌تواند ناشی از شرایط پزشکی زمینه‌ای مانند عفونت، اختلالات متابولیک یا مشکلات عصبی-عضلانی باشد.
علائم کیفوز در کودکان:
- قسمت بالای پشت گرد (“قوز پشت”)
- شانه های ناهموار
- سر بیرون زده به جلو
- کمردرد (همیشه وجود ندارد)
- سفتی در عضلات همسترینگ (در موارد شدید)
پزشکان کیفوز را از طریق معاینه فیزیکی، اشعه ایکس و گاهی اسکن MRI تشخیص می دهند. آنها شدت، علت و تأثیر بالقوه منحنی بر سلامت را ارزیابی می کنند.
روشهای درمان
درمان بستگی به علت، شدت و سن کودک دارد. گزینه ها عبارتند از:
مشاهده: برای کیفوز خفیف وضعیتی در کودکان، پزشکان ممکن است منحنی را در طول زمان کنترل کنند.
فیزیوتراپی: تمرینات قدرتی و کششی می تواند وضعیت و انعطاف پذیری بدن را بهبود بخشد.
بریس‌بندی: بریس‌های سفت پشت می‌توانند به توقف پیشرفت منحنی در کودکان در حال رشد کمک کنند.
دارو: برای شرایطی مانند بیماری شوئرمن، ممکن است از داروهای خاصی استفاده شود.
جراحی: در موارد شدید، ممکن است برای اصلاح انحنای ستون فقرات و جلوگیری از عوارض بعدی، جراحی لازم باشد.
فیزیوتراپی برای کیفوز در کودکان
فیزیوتراپی نقش مهمی در مدیریت کیفوز ، به ویژه در موارد غیر شدید دارد. مراحل فیزیوتراپی به این صورت است:
ارزیابی اولیه: فیزیوتراپیست وضعیت بدنی، انعطاف پذیری، قدرت عضلانی و هرگونه دردی که ممکن است تجربه کند را ارزیابی می کند. این به تعیین نوع و شدت کیفوز و طراحی یک برنامه درمانی شخصی کمک می کند.
آموزش وضعیت بدنی: فیزیوتراپیست به کودک شما تکنیک های وضعیت صحیح نشستن، ایستادن و خوابیدن را آموزش می دهد. این به حفظ تراز خنثی ستون فقرات و جلوگیری از گرد شدن بیشتر قسمت بالای کمر کمک می کند.
اصلاح فعالیت: فیزیوتراپیست ممکن است تغییراتی را در فعالیت های کودک شما برای کاهش استرس روی ستون فقرات و ارتقای وضعیت بدنی خوب توصیه کند. این ممکن است شامل اجتناب از خمیدگی در هنگام نشستن طولانی مدت یا استفاده از مبلمان ارگونومیک باشد.
تمرینات تقویتی: این تمرینات عضلات مرکزی، عضلات بالای پشت و عضلات تیغه شانه را هدف قرار می دهند تا ثبات و حمایت ستون فقرات را بهبود بخشند.
تمرینات کششی: این تمرینات عضلات سفت قفسه سینه را هدف قرار داده و انعطاف پذیری در قسمت فوقانی کمر را بهبود می بخشد. کشش همسترینگ و خم کننده های ران نیز می تواند به طور غیر مستقیم وضعیت بدن را بهبود بخشد.
تمرینات انعطاف پذیری: این تمرینات انعطاف پذیری کلی و دامنه حرکتی ستون فقرات را بهبود می بخشد و حفظ وضعیت بدنی خوب را آسان تر می کند.
سایر مداخلات:
- درمان دستی: تکنیک‌های عملی ملایم مانند ماساژ و موبیلیزاسیون می‌تواند به بهبود تحرک مفاصل و کاهش سفتی عضلات کمک کند.
- مدیریت درد: اگر کودک شما درد را تجربه کرد، فیزیوتراپیست می تواند تکنیک هایی مانند گرما درمانی، اولتراسوند یا تحریک الکتریکی را برای مدیریت آن ارائه دهد.
اثربخشی:
تحقیقات نشان می دهد که فیزیوتراپی می تواند به طور موثری کیفوز را در کودکان بهبود بخشد، به خصوص زمانی که با مداخلات دیگری مانند بریس همراه باشد. با این حال، اثربخشی به عوامل مختلفی مانند نوع و شدت کیفوز، سن کودک و پایبندی او به برنامه درمانی بستگی دارد.
نکات پایانی:
تشخیص زودهنگام و مداخله برای نتایج بهتر بسیار مهم است.
کیفوز می تواند بر تنفس و عملکرد ریه در موارد شدید تأثیر بگذارد.
عادات وضعیت بدنی خوب می تواند به پیشگیری از کیفوز وضعیتی کمک کند.
کودکان مبتلا به کیفوز معمولاً می توانند با مدیریت مناسب در اکثر فعالیت ها شرکت کنند.
اگر علائم کیفوز را در کودک خود مشاهده کردید، برای تشخیص مناسب و راهنمایی در مورد بهترین اقدام با پزشک اطفال یا متخصص ستون فقرات اطفال مشورت کنید.
