فیزیوتراپی درد سیاتیک موثرترین روش درمان غیرجراحی سیاتیک است که توسط متخصصان ما در کلینیک فیزیوتراپی در شریعتی تهران ارائه می شود. سیاتیک یک بیماری شایع است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و باعث درد، ناراحتی و محدودیت حرکتی می شود. این ناشی از تحریک یا فشرده شدن عصب سیاتیک است که از قسمت پایین کمر به پائین پاها می رسد. فیزیوتراپی درد سیاتیک یکی از موثرترین درمان‌ها برای سیاتیک است که به کاهش درد، بهبود تحرک و جلوگیری از عود کمک می‌کند.
سیاتیک یک وضعیت پزشکی مستقل نیست، بلکه نشانه ای از یک مشکل اساسی است که بر عصب سیاتیک تأثیر می گذارد. عصب سیاتیک طولانی ترین و عریض ترین عصب بدن انسان است که از قسمت تحتانی ستون فقرات تا باسن و پایین هر دو پا کشیده می شود. هنگامی که این عصب فشرده یا تحریک می شود، می تواند منجر به درد، بی حسی، سوزن سوزن شدن یا ضعف در ناحیه کمر، باسن و پاها شود.
علائم ممکن است بسته به شدت بیماری متفاوت باشد اما معمولاً شامل موارد زیر است:
- درد شدید و تیراندازی در ناحیه کمر، باسن و پاها.
- احساس بی حسی یا سوزن سوزن شدن در طول مسیر عصبی.
- ضعف عضلانی در پا یا پای آسیب دیده.
- افزایش درد هنگام نشستن، سرفه یا عطسه.
- مشکل در حرکت یا کنترل پای آسیب دیده.
علل سیاتیک
سیاتیک می تواند ناشی از چندین بیماری باشد، از جمله:
فتق دیسک کمر – لیز خوردن یا برآمدگی دیسک در ستون فقرات می تواند به عصب سیاتیک فشار وارد کند.
تنگی نخاعی – تنگی کانال نخاعی که اعصاب را فشرده می کند.
سندرم پیریفورمیس – وضعیتی که در آن عضله پیریفورمیس در باسن، عصب سیاتیک را تحریک می کند.
Spondylolisthesis – مهره ای که از جای خود بیرون می لغزد و عصب سیاتیک را فشار می دهد.
تروما یا آسیب – تصادفات، افتادن یا آسیب های ورزشی می تواند منجر به فشرده سازی عصب سیاتیک شود.
تومورها یا عفونت ها – اگرچه نادر هستند، اما می توانند به فشرده سازی عصب سیاتیک نیز کمک کنند.
نقش فیزیوتراپی در درمان درد سیاتیک
فیزیوتراپی نقش مهمی در مدیریت و درمان درد سیاتیک دارد. این به تسکین درد، بهبود تحرک، تقویت ماهیچه ها و جلوگیری از وقوع در آینده کمک می کند. اهداف اولیه فیزیوتراپی برای سیاتیک عبارتند از:
تسکین درد – کاهش درد از طریق درمان دستی، تمرینات و سایر تکنیک های درمانی.
بهبود تحرک – بازگرداندن حرکت طبیعی و انعطاف پذیری.
تقویت عضلات – تقویت عضلات مرکزی و پایین کمر برای حمایت از ستون فقرات.
تصحیح پوسچر – تشویق وضعیت بدنی خوب برای کاهش فشار عصبی.
پیشگیری از عود – آموزش بیماران در مورد اصلاح شیوه زندگی برای جلوگیری از مشکلات عصب سیاتیک در آینده.
تکنیک های فیزیوتراپی برای درد سیاتیک
فیزیوتراپی شامل ترکیبی از درمان های غیرفعال و فعال است. درمان‌های غیرفعال بر کاهش درد و التهاب تمرکز دارند، در حالی که درمان‌های فعال شامل تمرین‌هایی برای تقویت عضلات و بهبود تحرک است.
تکنیک های فیزیوتراپی غیرفعال
درمان سرد و گرم
- اعمال گرما می تواند عضلات سفت را شل کرده و گردش خون را بهبود بخشد.
- کمپرس یخ التهاب و درد بی حس را کاهش می دهد.
درمان دستی
- تکنیک هایی مانند ماساژ و دستکاری ستون فقرات به کاهش تنش عضلانی و بهبود تراز ستون فقرات کمک می کند.
اولتراسوند تراپی
امواج اولتراسوند گرمایی ایجاد می کند که به عمق بافت ها نفوذ می کند و درد و التهاب را کاهش می دهد.
TENS (تحریک الکتریکی عصب از راه پوست)
- دستگاهی که تکانه های الکتریکی کوچکی را به ناحیه آسیب دیده ارسال می کند و سیگنال های درد را مسدود می کند.
تکنیک های فیزیوتراپی فعال
تمرینات کششی
حرکات کششی به کاهش فشار روی عصب سیاتیک و بهبود انعطاف پذیری کمک می کند.
- کشش پیریفورمیس – به پشت دراز بکشید، یک پا را روی پای دیگر بگذارید و زانو را به سمت شانه مقابل بکشید.
- کشش همسترینگ – کشش پشت ران برای کاهش تنش.
- کشش گربه-گاو – یک حرکت آرام ستون فقرات برای افزایش انعطاف پذیری.
تمرینات تقویتی
تمرینات تقویتی به تثبیت ستون فقرات و جلوگیری از اپیزودهای بعدی درد سیاتیک کمک می کند.
- تقویت هسته – ورزش هایی مانند پلانک و بریج عضلات شکم و کمر را تقویت می کنند.
- بالا بردن ساق پا – استحکام لگن و ران را بهبود می بخشد.
- کج شدن لگن – به حفظ وضعیت خنثی ستون فقرات کمک می کند.
تمرینات هوازی کم فشار
درگیر شدن در فعالیت‌های هوازی منظم مانند پیاده‌روی، شنا یا دوچرخه‌سواری می‌تواند باعث بهبودی و کاهش درد شود.
آموزش وضعیت بدن و مشاوره ارگونومیک
فیزیوتراپیست ها به بیماران در مورد وضعیت بدنی مناسب و اصلاحات ارگونومیک برای جلوگیری از فشرده سازی عصب آموزش می دهند. این شامل:
- استفاده از تکیه گاه کمر در حالت نشسته.
- صاف نگه داشتن پشت هنگام بلند کردن اجسام.
- اجتناب از نشستن یا ایستادن طولانی مدت در یک وضعیت.
